Çocukların cinsel kimliklerini tanıyıp benimsemeleri 5-6 yaşına kadar tamamlanır. Fallik dönemi tamamlamış bir erkek çocuğu, kendini erkek olarak kabul etmiş ve cinsel organını olduğu gibi benimsemiştir. Bu dönemden sonra cinsel organ üzerinde yapılan şekil değişmelerine karşı bu yaş grubu çok daha duyarlıdır. Sünnet sırasında pipisinin tamamen kesileceğini zanneden, sünnet sonrası kız olacağını düşünen, sünnetten 3-4 ay sonra bile “ben eski pipimi istiyorum” diyenlerin tamamı 5 yaş üzerindeki çocuklardır.

Benim kişisel fikrim, sünnetin mümkün olan en erken dönemde yapılmasıdır. Çocuğun bilinci fazla gelişmeden, soyut düşünce başlamadan ve özellikle okul arkadaşlarıyla etkileşim başlamadan sünnet olayının bitirilmesidir. Okula giden ve gitmeyen çocukların sünnet tepkileri arasında son derece büyük farklılıklar bulunmaktadır.  Okulda duyduğu sünnet hikayeleri veya “balta” şakaları çocukları son derece korkutur. Şunu asla unutmamak gerekir, sünnet çocuklarda az ya da çok psikolojik bir travmaya yol açar. Bu etkilenmenin hangi yaşta ne düzeyde olduğu veya kalıcı olup olmadığı net olarak bilinmemektedir. Tüm bu tartışmalardan uzak kalmak isteyen ve psikolojik etkilenme açısından risk almak istemeyen ailelerin tek bir seçeneği vardır: sünneti bebeklik döneminde yaptırmaları.

Bebeklik döneminde en avantajlı olan süre ilk 3 ay, özellikle ilk 40-60 gündür. Bebek ne kadar küçük olursa ağrıyı o kadar az hisseder ve yara iyileşmesi de o kadar hızlı olur. Ek olarak, bu dönemde hareketleri de kısıtlı olduğu için bakım zorluğu da olmaz.